Fulia – De Laatste Tocht
Hieronder de recensies van het laatste deel van het tweeluik.
Voor reviews van het eerste deel, klik hier
Vanne op booktastic.nl, 12 oktober 2018. ‘Het gebeurt niet vaak, maar Joost had mij in tranen aan het einde van zijn verhaal. Zo diep voelde ik mij betrokken bij zijn heldinnen en hun lot. Het voelde aan alsof ik de hele reis bij hen geweest was. En het door hem geschreven einde is bevredigend.’
Cisz op bol.com, 5 augustus 2017. Wat een waanzig verhaal. Serieus kippevel bij het lezen van de laatste zin. Het proloog had voor mij niet eens meer gehoeven, maar het is een leuke toevoeging voor de mensen die graag alles afgerond zien. Maar menn…. wat een geweldig goed boek!!!Het lijkt wel of ik steeds sneller ging lezen, om vervolgens de laatste pagina’s weer tergend langzaam te lezen omdat ik niet wilde dat het zou eindigen… Wat mij betreft had het proloog nog wel tot een derde boek uitgerekt mogen worden, enkel en alleen zodat ik nog geen afscheid had hoeven nemen van iedereen. Joost Uitdehaag heeft absoluut een meesterwerk geschreven die elke fantasy liefhebber gelezen moet hebben!
Jan Koster op JK leest, 18 november 2017. De auteur houdt van fantasy met een subtiele, symbolische verbinding naar de wereld die wij kennen. In De laatste tocht heeft hij laten zien dat hij goed in staat is zelf die verbinding te leggen.
Ten opzichte van het voorgaande deel heeft Joost Uitdehaag zich verder ontwikkeld. De teksten zijn al wat steviger, de verhaallijn is goed en de thematiek opvallend. Als hij iets minder bescheiden te werk zou zijn gegaan zou een vierde ster binnen handbereik liggen. Dat is nu nog niets te veel van het goede, maar een hele dikke drie sterren waardering is volkomen op zijn plaats.
Princes Marcella op bol.com, 24 juni 2017. ‘Na het daverende slot van het eerste deel, pakt Joost het verhaal op en begint het verhaal vol met actie. Hierin merk je dat de twee boeken van Fulia een doorlopend verhaal zijn. Na het actievolle begin neemt hij weer de tijd voor de figuren en zet mooie volle hoofd en bijfiguren neer. Je leeft met ze mee in hun ontberingen, hun bedenkingen, hun liefde, zelfs in hun verraad. Ik vond het slot heel origineel en mooi verhaald. Dit afsluitende deel is een aanrader voor iedereen die van Fantasy houdt en van een menselijk verhaal met een ontwikkeling en slot dat heel onverwachts, maar ook zo actueel is.’
MarielleLeest op bol.com, 28 april 2017. ‘Prachtig tweeluik. ‘Ook dit deel leest vlot en lekker weg. Het is opmerkelijk hoe Fulia gegroeid is in haar strijd, ze is prachtig omschreven in de keuze’s waar ze voor komt te staan. Waarbij je soms twijfelt aan de keuze die Fulia maakt kom je er later achter dat ze dit zeker weloverwogen heeft gedaan. De auteur heeft hier duidelijk goed over nagedacht, en tot een mooi samenhangend, kloppend verhaal gemaakt met een bijzondere plotwending. Dat maakt het boek sterk, dat door de beslissingen die Fulia maakt het verhaal soms de meest vreemde wendingen krijgt, en ze toch allemaal uiteindelijk op hun plek vallen. Tot de laatste hoofdstukken blijft het onduidelijk hoe Fulia nu het verbond moet gaan herstellen, zelfs wanneer ze een bijzondere ontdekking doen. Ik heb dit boek met enorm veel plezier en meelevendheid gelezen, raadzaam is de twee delen achter elkaar te lezen omdat je dan heerlijk in het verhaal kunt blijven zitten.’
Connie Flipse, recensent van Fantasywereld.nl, 24 februari 2017. De laatste tocht vormt samen met het eerste deel een mooi en goed opgebouwd verhaal, waarbij met succes een geheel nieuwe wereld wordt neergezet. Heftige gevechten en menselijke emoties zijn goed in balans en geven een reëel beeld van wat een veldslag en een queeste teweegbrengt. Legendes en mythes zijn subtiel in het verhaal verwerkt en geven het verhaal een rijke historische achtergrond. De opbouw is goed en werkt toe naar een einde waarbij alles perfect op z’n plek valt.
Lieske2711 op bol.com, 11 februari 2017. Heerlijk boek, super van genoten. Prettig geschreven, spannend verhaal dat je in één keer uit wil lezen. Deel 2 inmiddels ook al verslonden. Zou er meer van deze schrijver komen? Ik kan niet wachten! Aanrader dus, voor jong en oud. Het verbond, verbinden, termen die in deze tijd zeker nogal aanspreken. En dan slaat de onzekerheid toe. Waar zouden we zijn zonder elkaar? De schrijver heeft mooie namen gevonden voor het goed en het kwaad, wat het lezen nog boeiender maakt. Kortom, een boek dat je gelezen moet hebben als je van Fantasy houdt!
NBD Biblion, januari 2017. o.a te lezen op bol.com. Prinses/zieneres Fulia leidt een epische zoektocht naar het mystieke Fort van de Verbondsridders in een middeleeuwse wereld. Daar hoopt ze een middel te vinden om de mirrax, de demonische monsters die haar wereld teisteren, te verslaan. In dat Fort vinden ze in eerste instantie enkel een hoop ruziemakende clans en families. Maar Fulia en haar vriendin Eymee vinden profetieën die Fulia naar de schuilplaats van de opperdemon leiden. Tweede en laatste boek in de Fulia-reeks. Na ‘Wat voorafging’ sluit het rechtstreeks aan op het abrupte slot van het eerste deel*. Vlot leesbaar fantasy-avontuur met levensechte personages, vol menselijke fouten en gebreken. Stevige en complexe plot, met een overdosis aan personages. Met landkaart, Geschiedenis van het Verbond, en erg bruikbaar lexicon.
WendyWenning, blogster op passievoorboeken.com. 2 december 2016. ‘Mooie afsluiting van een prachtig geschreven tweeluik. Uitdehaag heeft op zijn eigen expressieve wijze en met zijn filmische schrijfstijl een tweeluik neergezet dat boeiend is van begin tot eind. Het laat je meeleven met de sterk uitgewerkte karakters, waarvan Fulia het boegbeeld is. Een vrouw met veel kracht en doorzettingsvermogen en die haar eigen leven op het spel zet om haar doel te bereiken waarmee ze anderen kan redden. Fulia, De Laatste Tocht, eindigt op een manier die niet voorzien was en sluit het verhaal op een verbijsterende wijze af, een afsluiting die het gevoel even hard aanspreekt. Een boek die meer bevat dan zomaar een fantasyverhaal, een heel mooi tweeluik dat in aanmerking zou moeten komen voor een verfilming.’
Wendy Koedoot op Hebban.nl, 19 november 2016. Het karakter van Fulia wordt goed beschreven, je kan je goed inleven in haar. Het lijkt wel alsof je Fulia bent. Ik vind haar een echte doorzetter. Een type waar ik van hou. Eymee is de ene keer beter te begrijpen dan de andere keer, maar toch vind haar karakter de moeite waard. De persoon die de meeste indruk op me gemaakt heeft is Mesisobah. Als je het verhaal leest, komt je er achter waarom ik dat vind. Het boek leest lekker weg, het gaat verder waar deel één is gestopt. Het is dus zeker een must om het eerste deel (Scherven van het Verbond) eerst te lezen, anders mis je te veel. Na het dankwoord heeft de auteur de geschiedenis van het Verbond en van het Fort in chronologische volgorde opgesomd en er is een lexicon opgenomen van alle personen en plaatsen die in het verhaal voorkomen. Dit vind ik erg handig. De opbouw naar het plot is erg goed, pas op het allerlaatst weet je hoe het af loopt. Het is niet voorspelbaar. Integendeel… dit heb ik niet aan zien komen. Het is een eind dat past bij het verhaal. Er zit genoeg avontuur en spanning in, ook humor, romantiek , trouw en verraad. Jammer dat er geen vervolg op komt, want ik wil meer van dit soort verhalen.
Esther Spek / Ans Stier op Hebban.nl, 30 november 2016. Deel 1 had ik al beoordeeld met de maximale vijf sterren. Dit deel is nog spannender en als zes sterren mogelijk was dan zou dit boek het dubbel en dwars verdienen. Ook dit deel leest heerlijk weg en voert je mee op de avonturen van Fulia. Het boek is moeilijk weg te leggen, ik heb hier ook wederom enorm van genoten. Ook deze is een echt mustread!
Wendy Wenning op haar boekenblog. Passie voor boeken, 2 december 2016. Uitdehaag heeft op zijn eigen expressieve wijze en met zijn filmische schrijfstijl een tweeluik neergezet dat boeiend is van begin tot eind. Het laat je meeleven met de sterk uitgewerkte karakters, waarvan Fulia het boegbeeld is. Een vrouw met veel kracht en doorzettingsvermogen en die haar eigen leven op het spel zet om haar doel te bereiken waarmee ze anderen kan redden. Fulia, De Laatste Tocht, eindigt op een manier die niet voorzien was en sluit het verhaal op een verbijsterende wijze af, een afsluiting die het gevoel even hard aanspreekt. Een boek dat meer bevat dan zomaar een fantasyverhaal, een heel mooi tweeluik dat in aanmerking zou moeten komen voor een verfilming.
PNPhan op bol.com, 27 november 2016. Ik heb genoten van het boek! Op het begin moest ik er even inkomen, maar daarna heb ik het in een adem uitgelezen. Het boek gaat over de strijd tussen goed en kwaad en daardoor verwacht je dat het kwaad uiteindelijk zal verliezen. Toch heeft Joost Uitdehaag mij weten te verrassen aan het eind en dat vond ik juist zo leuk. Ik raad het boek zeker aan!
Tazzy Jeninga op haar boekenblog ikhouvanhorrorfantasyenspanning, 28 september 2016. Het is prachtig beeldend geschreven. Je ziet alles weer voor je tot leven komen. Eymee haar personage is erg bijzonder. Ze is de beste vriendin van Fulia. Maar blijven ze elkaar trouw? En wie blijft er achter Fulia staan? Dat zijn vragen die door je hoofd blijven spoken. De Mirrax vind ik echt enge wezens. Ik krijg er steeds weer de kriebels van. Schrijfstijl is vlot en je zit er meteen weer midden in. Echt meteen vanaf de eerste bladzijde weer spannend. De cover is zo mooi! Een van de mooiste fantasy covers, die ik in mijn handen heb gehad. De titel is ook erg passend. Het is echt de laatste tocht. Als ze dit niet ondernemen, blijft er niemand meer in leven. Ze moeten wel.Het einde is verrassend. Dat zag ik niet aankomen! Ik kon het boek dichtslaan, maar vergeten doe ik het absoluut niet. Dit is een verhaal dat me bij gaat blijven.
Johan Klein Haneveld op goodreads.com , 3 september 2016. Close to 4,5 stars. This duology is comparable with the best the genre has to offer, inside or outside the Netherlands. This deserves to be translated, due to its worldbuilding and unique threat – a world tottering on the brink of a total apocalypse, caused by the insectoid Mirrax. The protagonists, Fulia and Eymee are human, with human flaws and brokenness, but desire to do the right thing. They were very engaging. It opens with a very well written, intense battle scene, where you are in the melee with the protagonists, and every death has weight. A strong start. Then there is a very powerful conclusion to the book – I don’t want to spoil it here, but after a harrowing journey through Mirrax infested country to the last fortress of the Covenant, where the reduced armies of the west hope to find succour, the threat turns out to be different than expected, with a bit of horror mixed in. And once again I found in the book a deep felt message about the division and hatred we bring with us ourselves, threatening our environment even in times of hardship, and how this influences not only our societies, but also the world. Only by sacrifice and forgiveness can broken people find a way forward. I liked the sympathetic portrayal of religion (though not uncomplicated), and was sad the book was over. I still think this is one of the best Dutch fantasy books I know … This will be a duology I will return to in the near future, as it’s a warm, well written story full of wonder and humanity.
